Karykatury ze zdjęć
W moim rysowaniu przyszedł czas na karykaturę, która jako sztuka i umiejętność zawsze mnie interesowała i intrygowała, a że do czasów internetu trdny był do niej dostęp więc pozastawało jedynie obserwować to co działo się na polskim rynku i ewentualnie jakieś wycinki prasowe, przedruki z zachodniej prasy. Postawiłem sobie zadanie - przecież chyba ja też tak mogę. Przystąpiłem do zmagania się z tą materią i w dość niedługim czasie wykonałem karykatury postaci polityki, filmu, sportu i muzyki, na tyle, że można już było zorganizować z nich wystawę. Tak to się zaczęło od karykatur wykonywanych na podstawie fotografii, a znacznie później nadszedł czas na rysowanie ich już na żywo. A tu muszę przyznać że trzeba było mieć dużo odwagi aby zacząć, narysować to możliwie szybko, oddać podobieństwo i charakter, a dodatkowo nie używać gumki do wymazywania błędów.
                                               
Moich kilka uwag o rysowaniu karykatur:
- na wstępie powiem, że karykatura to wyższy stopień wtajemniczenia i trudności niż
portret, ponieważ w niej stosuje się deformacje z końcowym efektem harmonii
kształtów, natomiast w portrecie widoczne kształty i proporcje się powtarza
- podstawą jest dobry materiał fotograficzny i typowa dla osoby mimika twarzy
uwzględnieniem karnacji twarzy, koloru oczu i włosów itp.
- wnikliwa i analityczna obserwacja twarzy i właściwa decyzja w jakim kierunku zniekształcać
- to rodzaj stosowania dekonstrukcji twarzy, aby w efekcie wszystkie jej elementy
zamknęły się w jedną całość (co ma być większe, a co mniejsze i na ile wykrzywione)
- to swoiste czepianie się drobiazgów, które nagle nabierają istotnego znaczenia
- zabiegi te nie mają nic wspólnego z jakąś szczególną złośliwością, powiem, że to nawet
pewien rodzaj sympatii, gdyż stosuje się pewien umiar w granicach dobrego smaku
i jedynie po to, aby rozbawić, a nie ośmieszyć (no chyba, że cele są inne)
- karykaturowanie i z tym związane deformacje musi być kontrolowane aby w efekcie
uzyskać całościową harmonię kształtów w całości je pogodzić abynie zatracić podobieństwa
- zebrane informacje o danej osobie (profesja, zainteresowania przedmioty którymi się
otacza i inne) pozwalają na zbudowanie całej rysunkowej historyjki (to pewne sugestie
osoby zamawiającej, a w znacznie większej mierze moja pomysłowość), co w efekcie
finalnym daje dodatkowe zaskoczenie
                         
- realizacja karykatur osób znanych to moje subiektywne spostrzeżenia na ich temat
w oparciu o to z czym i w jaki sposób mi się kojarzą, z jakiej strony dały się poznać dotyczy
tu szczególnie aktorów i polityków
- wykonałem wiele karykatur polityków tzw. prasowych do gazet na zamówienie w których
pojawili się w szczególnej roli, stosownej do zdarzeń
- znacznie łatwiej realizuje się karykatury pojedynczych postaci, znacznie trudniej jest
realizować większą ich ilość na jednym kartonie w ten sposób aby występowała między
nimi jakaś interakcja, a to dlatego, że głowy są w proporcjach większe od tułowia więc
w takich przypadkach trzeba przewidzieć gdzie, w jakim układzie i wielkości powinny się
one pojawić jeszcze przed ich narysowaniem
- trzeba mieć ochotę na narysowanie kogoś, dobry materiał wyjściowy, wypoczęte oko,
sprawną rękę
- wybór techniki lub formatu (swobodny lub narzucony) to kolejne elementy, które mogą
utrudniać lub ułatwiać realizację np. farby, pastele i węgiel wymagają większych formatów
- moje ulubione narzędzia w realizacjach to farby, pędzle i ołówek, wyjątkowo nie
znoszę rysowania węglem lub pisakiem
- karykatury realizuję na kartonie białym lub barwnych, farbami wodnymi w wersji
kolorowej lub czarno/białej, oraz ołówkiem i kredką
- przede wszystkim trzeba mieć ochotę na narysowanie kogoś, dobry materiał wyjściowy,
wypoczęte oko, sprawną rękę i pomysł na realizację.
                                                                                         
|
